Ilya Kaler jest jedynym skrzypkiem, który zdobył Złoty Medal na Konkursie im. Czajkowskiego w Moskwie (1986 r.), Konkursie im. Sibeliusa w Helsinkach (1985 r.) i Konkursie im. Paganiniego w Genui (1981 r.). Występował m.in. z Leningradzką, Moskiewską i Drezdeńską Orkiestrą Filharmoniczną, Montrealską Orkiestrą Symfoniczną, Duńską i Berlińską Orkiestrą Radiową, Moskiewską i Zuryską Orkiestrą Kameralną, jak również wspólnie z ważnymi symfonicznymi orkiestrami amerykańskimi, m.in z Seattle i Detroit.

Konstanty Andrzej Kulka studiował grę na skrzypcach w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Gdańsku pod kierunkiem Stefana Hermana (dyplom z wyróżnieniem w 1971). Jako siedemnastolatek otrzymał wyróżnienie na Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Niccolò Paganiniego w Genui, jednak drogę do międzynarodowej kariery otworzył mu w 1964 r. Międzynarodowy Konkurs Radiowy ARD w Monachium (I nagroda).

Boris Kuschnir przyszedł na świat w rodzinie muzycznej w Kijowie w 1948 r. Grę na skrzypcach studiował u Borysa Belenky’ego w Konserwatorium im. Czajkowskiego w Moskwie, a muzykę kameralną u Walentyna Berlińskiego. Trwały wpływ na jego rozwój artystyczny miały jego liczne spotkania z Dymitrem Szostakowiczem i Dawidem Ojstrachem, u którego również studiował. Jego kariera rozpoczęła się w 1969 roku, kiedy to został jednym z trzech zwycięzców Konkursu Allunions w Leningradzie.

Itzhak Rashkovsky ukończył studia w Izraelskiej Akademii Muzycznej im. Samuela Rubina w Tel Awiwie, gdzie studiował pod kierunkiem prof. Yaira Klessa. Występował na całym świecie jako solista i kameralista w prestiżowych salach koncertowych, w tym w Carnegie Hall i w Sali Wielkiej Konserwatorium Moskiewskiego. Jako profesor skrzypiec w Royal College of Music w Londynie, stał się jednym z wiodących i najbardziej poszukiwanych nauczycieli w Wielkiej Brytanii.

Jakub Jakowicz uczył się gry na skrzypcach u swojego ojca ‒ Krzysztofa Jakowicza. Pod jego kierunkiem studiował w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Był również ostatnim uczniem jednego z twórców polskiej szkoły skrzypcowej ‒ prof. Tadeusza Wrońskiego. Koncertuje od 11 roku życia. W 1998 r., na zaproszenie Krzysztofa Pendereckiego, wystąpił na festiwalu imienia kompozytora w Krakowie. W 2001 r. skrzypek zadebiutował z Filharmonikami Monachijskimi pod dyrekcją Pinchasa Steinberga.

Jest jednym z najwybitniejszych dyrygentów swojego pokolenia prowadzących orkiestry w Stanach Zjednoczonych i Europie. Opinię tą potwierdzają zarówno krytycy muzyczni po obu stronach Atlantyku, jak i American Symphony Orchestra League. Ta prestiżowa organizacja z siedzibą w Nowym Jorku, zrzeszająca wszystkie orkiestry symfoniczne w Ameryce Północnej wyróżniła jego nazwisko na prestiżowej liście najwybitniejszych mistrzów batuty.